حکم امضایی
احکام شرعی را که مؤیِّد اعمال و عادات مفید و رایج در جامعه است را «احکام امضایی» می گویند.
احکام امضایی که مقابل «احکام تأسیسی» می‌باشد، نوعی از اعتبارات شرعی است که در حقیقت تنفیذ اعتبارات عقلا به شمار می‌آید.
«امضا» در لغت به معنای اجازه و تنفیذ است و «احکام امضایی» در اصطلاح به معنای اعتبارات شارع است و به آن دسته از افعال و اعمالی تعلق می‌گیرد که در میان مردم و عقلا رایج بوده و زندگی آنها را سامان می‌بخشد و شارع مقدس هم آن اعمال و عادات مفید را که به صورت قوانین عقلایی درآمده تنفیذ نموده است، مانند اکثر معاملات رایج میان عقلا و یا هفت شوط طواف به دور کعبه.
منابع
- احکام امضایی، ویکی علوم اسلامی، تاریخ بازیابی: ۱ مرداد ۱۳۹۲.
پیوندهای مفید
- ویکی فقه، ادله امضایی، تاریخ بازیابی: ۱ مرداد ۱۳۹۲.
مطالب مرتبط
رده: